Pulènta e galèna
frègia |
Polenta e gallina fredda |
e un fantasma in söe la
veranda |
e un fantasma sulla veranda |
barbèra cume' petròli
|
barbera come petrolio |
e anca la löena me paar
che sbanda... |
e anche la luna mi sembra che sbandi... |
cadrèga che fa frecàss |
seggiola che fa rumore |
e buca vèrta che diis
nagòtt |
e bocca aperta che non dice niente, |
dumà la radio sgraffigna
l'aria |
solo la radio graffia l'aria |
e i pensee fànn un gran
casòtt.... |
e i pensieri fanno un gran casino... |
|
|
L'è mea vèra che
nel silenzio |
Non è vero che nel silenzio |
dorma dumà la malincunìa |
dorme solo la malinconia, |
l'è mea vèra che un tuscanèll |
non è vero che un toscanello |
l'è mea bòn de fa una puesìa |
non è capace di fare una poesia, |
in questa stanza senza urelògg |
in questa stanza senza orologi |
bàla la fata e bàla la stria |
balla la fata e balla la strega |
in questu siit senza la lüüs |
in questo posto senza la luce |
che diis tücoos l'è duma' l'umbrìa.... |
che dice tutto è solo l'ombra.... |
|
|
E scùlta el veent che pìca
la pòrta |
E ascolta il vento che picchia alla porta |
cun in cràpa una nìgula
e in bràsc una sporta |
con in testa una nuvola e in braccio una
borsa |
el diis che g'ha deent un el regàal |
dice che ha dentro un bel regalo |
me sa che l'è el sòlito
tempuraal.... |
mi sa che è il solito temporale.... |
E scùlta i spiriti e scùlta
i fulètt |
E ascolta gli spiriti e ascolta i folletti |
che ranpèghen söel müür
e sòlten föe di cassètt |
che si arrampicano sul muro e saltan fuori
dai cassetti |
g'hann söe i vestii de quand
sèri penènn |
indossano i vestiti di quand'ero piccolo |
i ne vànn e i ne vègnen
cun't el büceer del vènn... |
e vanno e vengono con il bicchiere del vino.... |
|
|
E la candela la sta mai ferma |
E la candela non sta mai ferma |
e la se möev cumè la memoria |
e si muove come la memoria |
anca el ràgn söe la balaüstra |
anche il ragno sulla balaustra |
ricàma el quadru de la sua storia |
ricama il quadro della sua storia |
la ragnatela di mè pensèe |
la ragnatela dei miei pensieri |
la ciàpa tütt quèll che
rüva scià |
prende tutto quello che arriva |
ma tanti voolt la g'ha troppi böcc |
ma tante volte ha troppi buchi |
e l'è tüta de rammendà.... |
ed è tutta da rammendare... |
|
|
La finestra la sbàtt i all, |
La finestra sbatte le ali, |
ma la sà che po' mea na' via |
ma lo sa che non può andar via |
e i stèll g'hann la facia lüstra |
e le stelle hanno la faccia lucida |
cumè i öcc de la nustalgìa |
come gli occhi della nostalgia |
in questa stanza senza nissöen, |
in questa stanza senza nessuno, |
vàrdi luntàn e se vedi in
facia |
guardo lontano e mi vedo in faccia |
in questa stanza de un òltru teemp, |
in questa stanza di un altro tempo, |
i mè fantasmi i làssen la
traccia..... |
i miei fantasmi lasciano la traccia.... |
|
|